نوستالژی – از گوگوش و ابی
Audio
Video
Lyrics
یکی موندو یکیمون رفت
جهان ما دو قسمت شد
یکی تنها توی خاکش
یکی راهی غربت شد
یکیمون از قفس پر زد
یکی خواستو نمیتونست
نگاهش روبه دریا بود
ولی راهو نمیدونست
دوتا آینده ی مبهم
یه تابستون بی خورشید
همون فصلی که رویامون
مثه ارتش فرو پاشید
میون زمزمه هامون
یه آهنگ یادگاری موند
یکیمون از خدا دور شد
یکی هنوز نماز میخوند
تو و عکسای دیروزت
من و شعرای این لبخند
توی نوستالژی جا موندیم
به زیر خاک و خاکستر
به دنیا اومدیم اما
ما این دنیا رو نشناختیم
چه می موندیم چه می رفتیم
بهم دنیا رو می باختیم
یکی از ما تموم زندگیشو
توی تصویر تنهایی سفر کرد
نمیدونست خودش رو جا گذاشته
که یه حسی تو قلبش میگه برگرد
یکی از ما هنوزم رو به دریا
توی دنیای دیروزش اسیره
یه خواهش از خدا داره که شاید
جوونیشو بتونه پس بگیره
تو و عکسای دیروزت
من و شعرای این لبخند
توی نوستالژی جا موندیم
به زیر خاک و خاکستر
به دنیا اومدیم اما
ما این دنیا رو نشناختیم
چه می موندیم چه می رفتیم
بهم دنیا رو می باختیم
